ZAMANI AŞAN IŞIK!               “Komşusu açken yatan bizden değildir!”                                                                        Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed (S.A.V.)   Değerli okurlarım, sevgili peygamberimiz ne güzel buyurmuş değil mi? Komşusu açken yatan bizden değildir, diyerek. Peki sizce, bu açlık sadece beslenme anlamında mı? Modern zaman içinde kapı komşumuzu dahi tanımaz olduk. Sabahları ne günaydın diyoruz ne de selamlaşıyoruz… Bir tebessüme, bir ilgiye, bir hatırlanmaya aç kaldık bilmiyoruz. Her gün biraz daha hızlanıyoruz; koşuyor, yoruluyor, unutuyoruz. Yüzler asık, kalpler kırık, maalesef sevgiler eksik… Belki karnımız tok ama gönlümüz aç! 3 Eylül Çarşamba gecesini, 4 Eylül’e bağlayan gece biraz yavaşlayalım. Sevgiyi çoğaltalım. Bir kalbe dokunalım ki sadece bu gecelik değil, ömürlük kandilimiz yansın.Mevlid Kandili gecesi, insanlığın cahiliye dönemine doğan güneşin, karanlık devirlerin aydınlığa olan Hz. Muhammed (S.A.V.)’in dünyaya teşrifinin gecesidir. Gelin, sadece İslamiyet açısından bakmayalım! Adaletiyle, merhametiyle, ahlâkıyla, sabrıyla tek bir insanın tüm insanlığa ışık olmasına bakalım! Sevgiyi, affı, kardeşliği savunan Hz. Muhammed’in rehberliğiyle daha insanca bir hayatı arzulayalım! Mevlid Kandili sadece takvim yapraklarında kalmamalı! Bu duyguları sadece bu gece yaşamamalıyız! Bu gece bize hatırlatıyor ki aydınlık kandillerini içimizde yakalım! Dostluk, kardeşlik baki kalmalı!                         “İman etmedikçe cennete giremezsiniz; birbirinizi sevmedikçe de iman etmiş olamazsınız.” / Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed (S.A.V.)   Mevlid Kandili’nin özünü anlatan bir söz değil mi? İnsanları sevmek, onların kalbine dokunmak, dargın bir kalbe şefkatle yaklaşmak, kusurları örtmek ve en zor duygu olan affetmek… Ne kadar da uzak olduğumuz değerler oldu değil mi? İşte bu gece aracılığıyla unuttuğumuz değerleri tekrar hatırlayalım. Değerli okurlarım, geçen gün kızımla birlikte parkta oynarken dikkat ettim; neredeyse hiçbir çocuk gülmüyor. Anne babaları bir telaş içinde. Yanımızdaki salıncakta çocuğunu sallayacak olan aile selam bile vermiyor. Hatta biliyor musunuz, geçmişte evimi açtığım, soframa davet ettiğim, ekmeğimi paylaştığım birçok insan bugün yabancı olmuş. Bunca koşturmanın arasında nereye koyduk merhameti, sevgiyi, paylaşmayı? Öfkeden, kıskançlıktan kalbimizin kapısını kapatmışız bilmiyoruz… Mevlid Kandili aracılığıyla kalbimizin kapısını aralayalım derim! Sevgimizi arttırmak, paylaşmak ve kandilin kalbimize düşen ışığını hiç kaybetmemek dileğimle… Tüm İslam aleminin Mevlid Kandili mübarek olsun. Sevgiyle kalın kıymetli okurlarım…