Hıdırellez Nedir? Neden Kutlanır?:

Kökleri Derinlerde: Hızır ve İlyas'ın Bereketi Hıdırellez sözcüğü, “Hızır” ve “İlyas” isimlerinin halk ağzında birleşerek söylenmesinden geliyor. İnanca göre Hızır ve İlyas yılda bir kez, 6 Mayıs’ta yeryüzünde buluşur. Bu buluşmanın gerçekleştiği gece (5 Mayıs gecesi), doğanın uyanışı, bolluk ve bereketin başlangıcı kabul edilir. Özellikle Müslümanlıkla sentezlenen bu inanç, aynı zamanda eski Türk inançları, şaman gelenekleri ve tarım kültürüne dayalı ritüellerle de iç içedir. Ne Zaman ve Nerede Kutlanır? Hıdırellez, Rumi takvime göre 23 Nisan, Miladi takvime göre 6 Mayıs’ta başlar ve doğanın yeniden canlanmasıyla ilişkilendirilir. Türkiye’nin hemen her bölgesinde kutlanır; ancak farklı yörelerde uygulanan ritüeller, inanışlar ve kutlama biçimleri birbirinden farklılık gösterebilir. Ritüeller Ve İnanışlar Gül Ağacının Altında Dilekler Hıdırellez gecesi en yaygın uygulamalardan biri, dileklerin bir kağıda yazılarak gül ağacının altına bırakılmasıdır. Ertesi gün dileğin gerçekleşeceğine inanılır. Gül ağacı, Hızır’ın uğradığı yerleri yeşerttiğine olan inanç nedeniyle önem taşır. Ateşten Atlama ve Su Ritüelleri Pek çok yörede insanlar Hızır ateşi adı verilen büyük bir ateş yakar ve bu ateşin üzerinden atlayarak dilek diler. Bu ritüelin kötülüklerden, hastalıklardan arınmak ve şifa bulmak amacıyla yapıldığına inanılır. Bazı bölgelerde ise sabah erken saatlerde akarsulardan su içilmesi ya da suya yüz sürülmesi sağlıklı bir yıl geçirmek için yapılır. Nazar ve Şifa İçin Taşlama ve Tuz Saklama Bazı yörelerde gece saatlerinde toplanan taşlar ya da saklanan tuzlar nazardan korunmak için kullanılır. Sabah güneşiyle birlikte bu eşyaların 'bereket' getirdiğine inanılır. Hızır Sofrası ve Ortak Lokma Bazı Alevi-Bektaşi toplulukları, Hıdırellez gecesi Hızır Cemi düzenler ve Hızır Sofrası kurarlar. Bu sofrada toplumun tüm kesiminden insanlar bir araya gelir, paylaşılan yemeklerle hem şükür edilir hem de dilekler topluca edilir. Türkiye’de Bölge Bölge Hıdırellez Trakya: Edirne'de Kakava Ateşi Roman topluluklarının yaşattığı Edirne Kakava Şenlikleri, Hıdırellez’in Türkiye’deki en renkli kutlamalarındandır. Kakava ateşi etrafında Romanlar gece boyunca dans eder, Tunca Nehri’ne dilekler bırakılır. Bu gelenek, doğayla barış, arınma ve dayanışma mesajı taşır. Güneydoğu Anadolu: Mezarlık Ziyareti ve Ortak Sofralar Adıyaman, Gaziantep ve Mardin gibi illerde Hıdırellez sabahı mezarlık ziyaretleri yapılır. Dualar edilir, ardından açık alanlarda toplu yemekler düzenlenir. “Hızır yemeği” adı verilen bu sofralar, aynı zamanda mahalle dayanışmasının bir örneğidir. İzmir ve Ege: Hızır Cemi ve Toplu Dua Ege’de özellikle Alevi topluluklarında cem evlerinde düzenlenen Hızır Cemleri ile Hıdırellez karşılanır. Ortak dualar edilir, kurbanlar kesilir ve geleneksel halk oyunları oynanır. Karadeniz: Gül Dibine Dilek ve Taşlama Orta Karadeniz’de sabah güneşi doğmadan, özellikle kadınlar tarafından gül dibine dilek bırakılır. Dere kenarında taş toplama, “Hızır’ın ayak izini” arama ve suyla arınma gibi gelenekler Karadeniz’e özgü Hıdırellez unsurlarıdır. Uzman Görüşü: Kültürel Hafızanın Diri Tutulması Halkbilimci Prof. Dr. Sabri Yetkin, Hıdırellez’in kültürel belleğin canlı tutulmasında büyük bir rolü olduğuna dikkat çekiyor: “Hıdırellez sadece baharın gelişi değil, kolektif hafızanın, toplumsal dayanışmanın, doğayla uyumun ve umutla geleceğe yönelmenin sembolüdür. İçinde İslamiyet’ten eski Türk inançlarına, Anadolu folklorundan Balkan geleneklerine kadar birçok katman barındıran çok kültürlü bir yapı taşır.” Günümüzde Hıdırellez Geleneksel kutlamaların yanı sıra son yıllarda Hıdırellez, büyük şehirlerde düzenlenen konserler, halk oyunları, sokak şenlikleri ve gastronomi etkinlikleriyle daha görünür hale geliyor. Belediyeler, kültür dernekleri ve üniversiteler aracılığıyla düzenlenen Hıdırellez festivalleri, özellikle genç kuşaklara bu kültürel mirası tanıtmayı hedefliyor. Ayrıca sosyal medya aracılığıyla da Hıdırellez ritüelleri dijital ortamda yaşatılıyor. Hashtag’ler eşliğinde dilekler paylaşılıyor, sanal dilek ağaçları oluşturuluyor ve bu kadim geleneğin çağdaş yorumları ortaya çıkıyor. Kaynak : PHA