Merhaba değerli okurlarım! Adana Yerel Haber ailemizin yeni köşe yazarı olarak bu ilk yazımda hem tanışalım hem de yakından tanıdığınız Safiye Yılmazer Uruk ve Nisa Yeter Yılmazer ile soy isim ortaklığımızdan da bahsedelim istedim, müsaadenizle… Uzun zamandır sizlerle olan Safiye Yılmazer Uruk ve Nisa Yeter Yılmazer’in kardeşi olarak ben de artık aranızdayım. Şimdi “Aman, Ya Rabbi! Üç farklı kalem ve üç farklı kardeş, köşemize dadandı(!)” diye de düşünenler olabilir. Biz üç faklı kız kardeş, çocukluktan gelen bir edebiyat dünyasıyla harmanlanıp birlikte aynı zamanda da en yakın arkadaş olduğumuz için baktım ki kardeşlerim burada, e ben de yanlarında olmalıyım, diyerek hemen kaptım klavyemi ve işte artık ben de buradayım! Nükteler bir yana, e-kitap formatında pandemi döneminde yayınlanan “Misal-i Âlem” isimli kitabımdan sonra, okurlarımdan gelen olumlu dönütler, muhasebe öğretmenliğimin yanı sıra kaleme de hiçbir zaman dur diyemememi sağlamış oldu… O yüzden… Roman sayfalarının derinliğinden, gazetede okurla buluşmanın sıcaklığına… Bu köşede susmak yok; hep birlikte paylaşmak var, diyebiliriz…   Misal-i Âlem’den Bu Köşeye   Bu satırları yazarken ellerim titremiyor; içim kıpır kıpır. Çünkü yıllardır yazdığım kelimeler bugün ilk kez bir köşe yazısında sizinle buluşuyor. Gurur duyuyorum!   Roman yazmak bambaşka bir ritim ister. Bir karakteri alırsınız; yürütür, düşündürür, konuşturursunuz. Gerekirse sayfalarca beklersiniz.   Roman buna izin verir.Zaman boldur.   Buradaysa, zaman değil an konuşuyor…     Sayıların Dünyasından Kelimelerin Dünyasına   Ben muhasebe öğretmeniyim. Hayat beni sayılarla büyüttü: net, kesin, doğru, yanlış.   Ama kelimelerle tanışınca şunu anladım:   Bazı şeyleri sayılar değil, cümleler anlatır.   İnsanın içindeki kırgınlığı, umudu ya da cesareti, toplama işlemiyle açıklayamazsınız. Ancak tüm soyutlukları bir cümlenin ucuna bırakırsınız ve onu sadece okuyan anlar.   Ve ben artık o anın peşindeyim!   Kelimelerin Ağırlığı   “Misal-i Âlem” romanımda büyük bir dünyanın peşine düşmüştüm. Şimdi burada, sizlerle birlikte daha farklı bir yolculuğa çıkıyorum.   Ve bugün ilk kez, yazdıklarım yalnızca roman severlere değil, köşe yazısı okurlarına da dokunsun istiyorum.   Şimdi Bir Yolculuk Başlıyor!   Bu köşe benim için bir yer değil, sizlerle birlikte olay ya da durumları değerlendirip konuşacağımız bir yolculuk.   Her hafta buraya geldiğinizde; Ben de size; “İyi ki geldiniz, birlikte düşünelim.” demiş olacağım.   Bazen hayatı konuşacağız,bazen içimizi,bazen de sadece sessiz bir gülümsemeyi…   Ama her defasında samimiyet olacak.Çünkü yazmak; açıklamak değil, daha çok karşılıklı bağ ve paylaşmaktır.   Haftaya yeniden aynı ailede, aynı köşede buluşmak üzere… Ben yazmaya hazırım. Ve siz okudukça, burası daha da güçlenecek. Sevgiyle kalın değerli okurlarım…